O desafío máis duro de Julia Vaquero

• A atleta da Guarda retoma o deporte despois de vinte anos afastada das pistas
• Os problemas de saúde mental eran daquela tabú e marcárona socialmente

O desafío máis duro de Julia Vaquero

A recuperación de Julia Vaquero: A atleta volve correr tras dúas décadas sen poder achegarse ao deporte.

— Después de estos 20 años tan duros, vuelvo a disfrutar, a querer vivir.

Con 51 anos Julia Vaquero remonta na carreira máis importante, a da vida. Pasou dúas décadas loitando con problemas de saúde mental.

— He estado muy mal. Muy mal, muy perdida. Incluso con pensamientos de suicidio. Me he sentido marginada, me he sentido estigmatizada. He oído comentarios del tipo ‘esa chica está muy mal de la cabeza, está pasada de rosca’.

Tras os éxitos, a caída

O deporte era a súa vida pero a presión e os problemas psicolóxicos obrigárona a deixalo a finais dos noventa, unha década cargada de éxitos deportivos. Foi dúas veces subcampioa europea de campo a través e aínda conserva o récord de España nos 5.000 metros.

— Viví en aquella época solo para entrenar y estudiar. No maduré en otros aspectos de la vida. Estoy aquí pero me ha costado muchísimo. He creído en mí.

Deixara de crer aos 30 anos. Aos 50 regaláronlle unhas zapatillas e volveu atopar forzas para enfrontarse a un reto. Correu a súa primeira maratón en Valencia.

— En mí hay algo interiormente que me hace sentir competitiva, que me gusta hacerlo bien. Yo, si puedo ganar, quiero ganar.

Para iso adestra a diario, mentres quere facer visible a importancia da saúde mental.

— Establecer el deporte como un trabajo y que esto que me ha sucedido a mí, que no le suceda a otras personas que vengan detrás.

A entrevista completa